انگلیسی یک زبان طبیعی از خانواده زبانی زبان‌های هند و اروپایی

از شاخهٔ زبان‌های ژرمنی غربی است که نخستین بار در انگلستان در عهد آنگلوساکسون‌ها تکلم شد و انگلیسی باستان شکل گرفت.

بعدها پس از تهاجم سزار و نورمن‌ها، انگلیسی میانه شکل گرفت و مکاتب ادبی در ادبیات انگلیسی، انگلیسی نو نخستین را شکل داد.

امپراتوری بریتانیا، با مستعمره‌سازی در تمام قاره‌ها و تشکیل بزرگ‌ترین امپراتوری جهان،

سپس ابرقدرت شدن ایالات متحده آمریکا و سادگی دستور زبان انگلیسی

و وام‌واژه‌های بسیار، موجب شد تا سرانجام انگلیسی نو، یک زبان میانجی جهانی و پرگویش‌ترین زبان جهان شود.

انگلیسی در انگلستان و جنوب شرقی اسکاتلند تکامل یافت.

از دیگر زبان‌های ژرمنی می‌توان به آلمانی، هلندی، دانمارکی، سوئدی و نروژی اشاره کرد.

امروزه، به تقریب، نیمی از مجموعه واژگان و دستور زبان انگلیسی از زبان‌های ژرمنی و نیمی دیگر را وام‌واژه تشکیل می‌دهد

که بیشتر آن‌ها از لاتین، فرانسوی، بخشی از یونانی و دیگر زبان‌ها وارد انگلیسی شده‌اند.

در اثر نقش و توان زیاد بریتانیا در گستره‌های نظامی، اقتصاد، علم، سیاست و فرهنگ در جهان پس از قرن هجدهم،

و به‌ویژه ایالات متحدهٔ آمریکا از سدهٔ بیستم میلادی، انگلیسی در جهان گسترش یافته

و زبانی بین‌المللی، زبان مادری، زبان دوم، زبان خارجه و زبان میانجی در بسیاری از کشورهای جهان شده‌است.