تاریخِ مردمیِ ایالاتِ متحده ی آمریکا پس از اولین انتشارش در 1980 که خوش هم درخشید، پیوسته با رویکردی از پایین به بالا به نقلِ تاریخ پرداخته است، به این معنی که سیستمِ رسمیِ آموزشِ تاریخ در این کشور را (که بر اشخاصِ بزرگ و صاحب منصب تاکید دارد) به کناری افکنده است و تمرکزِ خود را بر خیابان ها، بر خانه ها، و بر محیطهای کاری گذاشته است.

تاریخِ مردمیِ ایالاتِ متحده ی آمریکا، که به نثرِ ساده و شورانگیزش به علاوه ی دقتِ محققانه شهره است تنها اثرِ موجودی است که آمریکا را از نقطه نظرِ (و در دنیای) زنان، کارگران، سیاهپوستان، بومیان، فقرا، و مهاجرانِ آمریکا روایت می کند. آنطور که هوارد زین، مورخ و نویسنده ی این اثر، نشان داده است، بسیاری از بزرگترین کشمکشهای کشورِ آمریکا (ستیز برسرِ دستمزدِ منصفانه، ساعت کاریِ روزانه، قوانینِ کودکانِ کار، استانداردهای امنیت و سلامت، حقِ رأیِ همگانی، حقوقِ زنان، برابریِ نژادی) در سطحِ توده ی مردم اتفاق افتاده است که با مقاومتهای سرسختانه و خونبار مواجه شده است.

تاریخِ مردمیِ ایالاتِ متحده، نامزدِ جایزه ی کتابِ آمریکا (American Book Award ) در سالِ 1981، با تحلیلی خردمندانه به واکاویِ مهمترین وقایعِ تاریخِ کشورِ آمریکا، از ورودِ کریستف کلمب تا دورِ اولِ ریاست جمهوریِ کلینتون، می پردازد.